الوردة للي سقيت بيــــــــــدي |
|
جذرها بيدي كنت نرعــــــاه | |
كبرت وعاد شوكها يـــــــؤذي |
|
خيبت كلبي وقطع رجـــــــاه | |
سمها دمى كلبي يا سيــــــــدي |
|
وعلى نور الدنيا عمــــــــــاه | |
ما بقى صبر ما بقيت نخبـــــي |
|
هذا كلبي الجرح ضنـــــــــاه | |
صيحت اللفعة لسعت لسعـــــة |
|
مرادها تجيب وفـــــــــــــــاه | |
كالمريض للي قتل طبيبــــــــه |
|
بعدما صح وتعالج بـــــــدواه | |
حتى الــــــورد ما فيـــه ثقــــة |
|
كل مشموم شوكه في كفـــــاه |
Facebook Social Comments